Rusya'daki kedilerin kökeninin tarihi yaklaşık bin yıl önce başladı. Eski Mısır'da Vasek ve Musek'imizin evcilleştirilmiş atalarının 4000 yıldan daha uzun bir süre önce yaşadığı göz önüne alındığında, çok uzun zaman elde edilmedi. İlk kabarık mırıltılar 11. yüzyılda Rus toprağına getirildi, ancak bu hayvanların modern Ukrayna'nın Çerkes ve Odessa bölgelerinde birkaç yüzyıl önce, yaklaşık olarak II-V yüzyıllarda ortaya çıktığına dair bir takım kanıtlar var.
Burdenko, Marshak ve Lomonosov'un anavatanında kedilerin ortaya çıkış tarihi, hem kibar hem de rahatsız edici birçok batıl inanç ve farklı işaretlerle ilişkilidir. Örneğin, üç renkli bir kedinin bir kişiye iyi şanslar getirdiğine inanılırken, kedi ailesinin siyah saçlı bir temsilcisiyle yapılan toplantı sorun vaat ediyor. Şimdi bile, kara kedilerle ilgili önyargı nadir değildir, ancak daha çok artık bir fenomendir. Ancak, Rusya'daki kara kediler ve kediler her zaman talihsizlikle ilişkilendirilmedi. Eve kara kedi konulursa, sahiplerini hırsızlardan ve kötü hava koşullarından koruyacağına inanılıyordu.
Bıyıklı farelerin davranışlarıyla, ailedeki hava durumu ve olaylar genellikle tahmin edildi. Bu nedenle, bir hayvanın burnunu gizleyerek uyursa, yakında donacağı anlamına geldiğine inanılıyordu; yıkar - misafirler yakında gelecek; hostes bir geçiş vermez - yeni bir şeye. Ve bu, evcil kedilerle ilgili halk işaretlerinin sadece küçük bir kısmı.
Rus şehirlerinde ve köylerinde kediler nasıl ortaya çıktı? Rusya'daki kedilerin tarihi, atalarımız için sadece her türlü malları değil aynı zamanda vahşi hayvanları da getiren yabancı denizciler ve tüccarlarla başladı. Bu kabarık yaratıklar hemen tüm ruhlarına aşık oldular, atasözü hemen insanlar arasında yayıldı: "Kedisiz kulübe olmaz." Diğer birçok ülkede olduğu gibi, Rusya'da da kediler yasaların koruması altındaydı. Yurttaşlarımızın bu hayvanlara ne kadar değer verdiği, bir kediyi çalmanın cezasının bir inek veya öküz çalmanın cezasından bile daha büyük olduğu gerçeğiyle değerlendirilebilir.
Kediler, Rus masallarında hızla popüler karakterler haline geldi. Rus edebiyatında iz bırakan kedi ailesinin parlak temsilcileri, kedi Bayun ve Puşkin'in Ruslan ve Lyudmila şiirinden öğrenilen kedidir.
Rusya'da bıyıklı mırıltılar her zaman sevildi, ancak onları yalnızca 20. yüzyılda yetiştirmeye başladılar. 1980 yılında Sovyetler Birliği'nde kedi sergileri düzenleyen bir kedi severler derneği kuruldu. Bugün, Rus felinologlar, yalnızca kendi topraklarında değil, aynı zamanda eski Avrupa'da ve hatta denizaşırı ülkelerde de ün kazanmış yaklaşık 20 ırk yetiştirmektedir.
