Üreme içgüdüsü tüm hayvanlarda doğaldır. Ancak yavrular doğduktan sonra hayvanlar onlara farklı davranır. Bazı türler bebekleri bir veya iki hafta sonra terk ederken, diğerleri metodik olarak genç nesle eğitim verir.
Talimatlar
Aşama 1
Kural olarak, yılda birkaç yavru üretebilen küçük hayvanlar, yavrularından daha az sorumludur. Küçük kemirgenler için çocuklara dokunmak tuhaf değildir. Dişi yavrularla kör ve çaresizken vakit geçirir, onları sütle besler ve onları yırtıcılardan korur ve iki veya üç hafta sonra hayvanlar zaten bağımsız hale gelir. Anneyi ve sürünün diğer üyelerini gözlemleyerek içsel içgüdülerini geliştirebilirler.
Adım 2
Yavruları daha küçük ve uzun süre olgun olan daha büyük hayvanlar, gençlerin eğitimine tüm sorumlulukla yaklaşır, onlara hayatta faydalı olacak becerileri kendi örnekleriyle gösterir. Dişi geyik, bebeğine hangi bitkileri yemesi gerektiğini ve tehlikede en iyi nasıl saklanacağını öğretecek. Ve tecrübesiz bir geyik tereddüt ederse, dişi onu barınağa doğru itecektir.
Aşama 3
Avcılar da çocuklarına avlanmayı öğretir. Dişi onları yavaş yavaş yetişkin bir diyete alıştırır, önce onları yarı sindirilmiş etle besler, sonra öldürülen avı getirir, sonra yaralar, yavruların ininde baş edebileceği şekilde yaralanır. Zamanla, dişi ve bazı durumlarda erkek, yavruları avlamaya götürür, burada hayvanlar birlikte izler, yakalar ve avı keser.
4. Adım
Maymunlar insanlara en yakın türdür, bu nedenle bebekleri kapsamlı bir eğitimden geçer. Gerekli becerilere ek olarak - ne yenir ve tehlikeden nasıl kaçınılır, şempanzeler gençlerine davranış kurallarını öğretir. Bilim adamları, anneleri olmadan büyüyen maymunların agresif davrandıklarını ve sürünün geri kalanıyla normalde nasıl etkileşime gireceklerini bilmediklerini keşfettiler. Yetişkin maymunlar, örneğin fındık kırma teknolojileri veya çubuk kullanma yöntemleri gibi bilgeliklerini bebeklere aktarır ve her sürünün torunlarına öğretilen kendi teknikleri olabilir.
