Baykuş, Antarktika hariç dünya çapında dağılmış 220'den fazla farklı türü içeren yırtıcı kuşların düzeninin bir temsilcisidir. Çoğu gececidir ve kendine özgü bir eğilimi vardır.
Gezegende yaşayan tüm baykuş türlerinin yaşam tarzı yaklaşık olarak aynıdır, sadece diyet ve ikamet yeri biraz değişir.
Baykuşlar yuvaları kendileri inşa etmezler, ya eski karga yuvalarını ve diğer yırtıcı kuşları işgal eder ya da oyuklara, kaya nişlerine ve diğer doğal barınaklara yerleşirler. Baykuşların insan binalarında konut yaptığı bilinen durumlar vardır. Örneğin, Birleşik Krallık'ta açık alan korkusu olan agorafobiden muzdarip bir baykuş var. Bu, bütün gün ve gece boyunca küçük bir kulübede oturan ve pencereden sokakta olup biteni izleyen Gandalf adında bir erkek baykuş.
Yırtıcı baykuşlar küçük kuşlar ve kemirgenlerle beslenir, fare ve sıçanları avlar. Eşsiz işitmeleri sayesinde kurbanın nerede saklandığını doğru bir şekilde belirleyebilirler ve özel dürbün görüşleri sayesinde nesneye olan mesafeyi doğru bir şekilde hesaplayabilir ve tüm dikkatlerini nesneye odaklayabilirler.
Tüm baykuşların ayırt edici bir özelliği gizlidir. Ormanda yürürken, onları duymanız onları görmekten daha olasıdır. Bir başka ilginç özellik ise artan meraktır. Böylece, ormanda bir kişi görünce, bir baykuş daldan şubeye uçarak onu kovalamaya başlayabilir.
Yaygın inanışın aksine, baykuşlar genellikle yalnız değil, çiftler halinde yaşar ve ortaya çıkan çift genellikle tüm yaşamları boyunca ayrılmaz bir şekilde yaşar. Bu, özellikle baykuşların yerleşik doğası ile kolaylaştırılmıştır. Bir başka ilginç nüans: Yetersiz beslenme sırasında, yaşlı baykuş civcivleri gençlerine bayılır.
Rusya'da, uzun kulaklı baykuşlar en yaygın olanıdır - adını tüylerin oluşturduğu tuhaf "kulaklardan" alan bir tür. Güneydekiler geleneksel olarak yerleşik bir yaşam tarzına öncülük ediyor ve kuzeydekiler soğuk havaların başlamasıyla güneye uçuyor. İğne yapraklı bir ormanda veya parkta uzun kulaklı bir baykuşla tanışabilirsiniz.
